Deel II: Bewustwording van Pim

In mijn vorige blog las je over de ZELFREFLECTIE van Pim tijdens mijn begeleiding in individuele coaching. Pim, een man van 43 jaar die haastig en ongeduldig door het leven gaat. In zijn haast en ongeduld loopt hij tegen situaties aan waar hij genoeg van heeft. Toen Pim de tijd nam om hier in alle eerlijkheid op te reflecteren en hij van een afstand kon kijken in welke patronen hij terecht komt tijdens conflictsituaties, kwam er bewustwording.

Bewustwording

Bewustwording van dat wat hij jarenlang onbewust bij zich droeg aan frustratie en pijn. Een pijn die hij probeerde te ontwijken door zich op een bepaalde manier te gedragen. In zijn geval: opschieten en voortmaken. Dat was zijn overlevingsstrategie geworden. Een overlevingsstrategie welke hem als kind en later veel opleverde. Maar het brengt hem – nu hij volwassen is – in steeds terugkerende situaties die hem frustreren en boos maken. Zo boos dat hij af en toe de grip op zichzelf kwijt raakt. Pim werd zich bewust dat achter dit onbewuste patroon pijn zit.

Andere kijk

Waar Pim zich in het begin van de coaching nog vooral uitliet over waarom anderen toch altijd zó deden waardoor hij de klus weer op zich nam, leerde deze bewustwording hem anders te kijken naar zichzelf én de ander. Het bracht hem naar vérder kijken dan het conflict. Toen zag hij dat het vooral hijzelf was die hem steeds weer in die lastige situaties bracht.

Een pijnlijk inzicht; het maakte het kind van toen zichtbaar en daarmee de pijn dat er onvoldoende voor hem gezorgd was. Oude pijn is een pijn waarvan het belangrijk is dat je dat voelt. Anders blijft het zich manifesteren. Erkennen dat situaties gelopen zijn zoals ze gelopen zijn –de tijd terugdraaien is geen optie – maakt het makkelijker afstand te nemen en met een open blik te kijken naar hoe het anders kan.

Andere persoonlijke vragen kwamen ook tevoorschijn

Naast het ongeduld tobde Pim ook met het feit dat hij het idee had dat anderen nooit met hem meedachten. Ook daar lieten we tijdens de coaching licht op schijnen. Welke vragen stel je hen? vroeg ik hem.

Het bleek dat Pim suggestieve vragen stelde, sturende vragen. Vragen die weinig ruimte lieten voor de ander. Nooit vroeg hij: Hoe zou jij het doen? Wat is volgens jou de oplossing?

Ook dat kwam voort uit zijn gezinsdynamiek. Zelf doen betekende voor Pim: eerder klaar zijn en naar de voetbal kunnen. Ik vroeg Pim hoe hij dat in het leven dat hij nu leidt anders zou kunnen aanpakken. Meer open vragen stellen? Langer wachten als ik een vraag gesteld heb? In een vergadering niet steeds het voortouw nemen? Niet zelf als eerste antwoord geven op een vraag die gesteld wordt? Weten-hoe-het-anders-moet wist Pim maar al te goed, maar op het moment dat hij in zijn patroon valt is deze wijsheid nauwelijks in zicht. Dan vindt hij het juist erg lastig om iets anders te doen.

De kracht van bewustwording is dat mensen het moment makkelijker en sneller gaan herkennen. Het moment dat ze het doen – een patroon herhalen. Vaak weten ze dan (nog) niet hoe ze het anders kunnen doen. Ze betrappen zich er als het ware op maar zijn nog niet bij machte ( of in staat) om het patroon te doorbreken, het anders aan te pakken. Het is een kwestie van oefenen.

Andere keuzes geven andere scenario’s

Een fase van scenario’s bedenken volgt, scenario’s die Pim kan uitproberen in zijn dagelijkse leven. Vragen als Welke andere opties zie je? Zie je anderen het anders doen? helpen daarbij. Natuurlijk komen er andere reacties als je dingen anders aanpakt. Daarop bedacht zijn is ook nodig om onder ogen te zien.

Het loont de moeite stil te staan bij vervelende situaties die zich bij herhaling voordoen in je dagelijkse leven. Te reflecteren en tijd te nemen voor bewustwording. Hierdoor leer je anders kijken, meer te zien. Wil je weten hoe het verder gaat met Pim in de stappen die we volgen uit de Circle of Change? Lees dan mijn volgende blog in augustus, deze verschijnt op de eerste woensdag van de maand.